Karyerasını ölkə xaricində davam etdirən azərbaycanlı futbolçulardan biri də Turan Manafovdur.

27 yaşlı müdafiəçi yayda “Kəpəz”dən ayrılandan sonra heç kimin gözləmədiyi halda Afrikaya üz tutub “Stellenboş”la 2 illik müqavilə bağladı.

Turan 4 aydır Bakıdan 12500 kilometr uzaqda yerləşən Cənubi Afrikada yaşayır, oynayır, “qara qitə”nin havasını udur.

Manafov Sportinfo.az-a verdiyi müsahibədə karyerası, yaşadığı ölkə, orada gördükləri ilə bağlı sualları cavablandırıb.

(əvvəli ötaz yazıda - https://www.sportinfo.az/idman_xeberleri/musahibe/235791.html)

- Bazada qalırsan, yoxsa ev kirayələmisən?

- Baza tipli yerdir. Bizdə “Ruslan-93” necədir, bura da elə. Ancaq idmançılar məskunlaşır, baza kimi yaşayış ərazisidir. Klub hələ ki, 3 aylıq buranı təşkil edib. Gələn ay öz hesabıma ev kirayələyəcəm.

- Ünsiyyət məsələsini necə yoluna qoyursan?

- Az da olsa ingilis dilində bilirəm. Bildiyim səviyyədə də yola verirəm. Bir şey var ki, danışdıqca daha çox öyrənirəm. 1 il burada qalsam, ingilis dilində rahat danışacam. Ona doğru gedir (gülür). Restoranda, ya da hansısa obyektdə fikrimi tam izah edə bilməyəndə tərcümə proqramından istifadə edirəm.

- İngilis dili əsas hesab olunur?

- Əsas dil Afrika dilidir. Öz aralarında dillərində danışırlar. Ancaq ikinci dil kimi ingiliscədən istifadə edirlər. Bizdə rus dili necədir, bunlarda da ingilis dilidir. Ancaq bir şey də var ki, ingiliscəni ləhcə ilə danışırlar, hər adam başa düşə bilmir.

- Çətin şərtlər altında yaşayan, şəraitsiz vəziyyətdə futbol oynayan afrikalıların Avropada uğurlu çıxışının, rahat uyğunlaşmasının səbəbi nədir? Bu sualla bağlı müşahidə aparmısan heç?

- Bir insanın yad ölkəyə uyğunlaşması üçün iki şey tələb olunur. Biri dildir, ikinci dözümlülük. Bunlar ingilis dilini məktəbdən öyrənirlər, başqa ölkələrdə isə fransızca tədris olunur. Ən kasıbları, evsizləri belə, xarici dil bilir. Dözümlülük isə canlarındadır. İlin 12 ayını küçələrdə əziyyət çəkirlər, bir çox bölgələrdə aclığa dözürlər, əllərinə keçəni yeyirlər. Ona görə də Avropaya gedəndə cənnətə düşürlər, ancaq futbolu düşünürlər, daha yaxşı yaşamağa və qazanmağa can atırlar. Biz azərbaycanlılar getdiyimiz yerdə rahatlıq axtarırıq - hər şey ayağımıza gəlsin, kimsə bizə söz deməsin, nəyisə tələb etməsin, çətinlik görməyək. Hə, bir də...

- Nə?

- Fiziki hazırlıqları həddindən artıq yüksəkdir. CAR hələ yaxşıdır, elə ölkələr var ki, səfalət içində batırlar, günün altında, palçığın üstündə gəzib, yaşayırlar. Uşaq yaşlarında dəhşətli dərəcədə çətinliklər görürlər deyə, futbolçu olub yaxşı pul qazanmaq, şərait qurmaq barədə fikirləşirlər. Sırf Afrikadan çıxan futbolçulara fikir verin, əsasən fiziki hazırlıqları, boy-buxunları ilə seçilirlər. Tək-tük futbolçu olar ki, cüssəli deyil, ancaq dözümlülüyü var.

- CAR-ın aparıcı klubları sayılan “Kayzer Çifs”, “Mamelodi”, “Orlando Pirates” kimi klublarda oynayan futbolçular Premyer Liqamizda baş çıxara bilər?

- Açqı deyim, Premyer Liqanın səviyyəsi, keyfiyyəti bunların çempionatından daha üstündür. Bizdə baxımlılıq var, futbol elementləri görünür. Burada ancaq güc futboludur. Məsələn, “Qarabağ”da, “Neftçi”də, “Sabah”da olan pul CAR-ın iddialı klublarında yoxdur. Azərbaycanda 3-4 klub var ki, legionerə 300-400 min avro, hətta daha artığını verə bilir. Ancaq burada bu pulu qazanan 5-10 futbolçu var. Digər məsələlərə gəlincə, böyük klubların azarkeşləri kifayət qədərdir. Məsələn, bizim “Orlanda” ilə oyunumuza 30 minə yaxın adam gəlmişdi. “Mamelodi” ilə matçda 20 mindən çox azarkeş var idi. Ancaq kiçik komandalar bir-biri ilə qarşılaşanda, maraq yox dərəcəsində olur.

- CAR gələn ilki dünya çempionatına vəsiqəni qazanması ölkədə necə qarşılandı?

- Vallah, heç nə hiss etmədim. Bəlkə də dostlar yığışıb haradasa qeyd edirdilər. Ancaq şəhərdə xüsusi bayram, atəşfəşanlıq, maşınlarla gəzmək-filan, belə şeylər görmədim. Halbuki uzun müddətdən sonra dünya çempionatına vəsiqə qazanıblar (CAR sonuncu dəfə DÇ-2010-da mübarizə aparıb – H.). Bunlar üçün normal haldır, sanki belə də olmalıymış kimi. Bir şey də deyim ki, CAR-da bir nömrəli idman növü reqbidir. Bunlar reqbi ilə nəfəs alırlar.

- Ötən il “Kəpəz”in elitada qalmasında pay sahiblərindən biri sən idin. Gəncə təmsilçisi yenə eyni vəziyyətdədir, yenə Azər Bağırov “batan gəmi”ni xilas etməyə çalışır. Mümkün olacaq, səncə?

- İnşallah ki, mümkün olar. Çünki rəqiblərlə xal fərqi elə də çox deyil. Ancaq bu dəfə bir az çətin görünür. Azər müəllimlə “Araz-Naxçıvan”da, “Kəpəz”də işləmişik. Yaxşı insan, bacarıqlı məşqçidir. Ötən mövsüm komanda daha yaxşı oynayırdı, işıq yeri görünürdü. Bu il elə əshvlər edirlər, adam söz tapa bilmir. Bir az da bəxtsizlik var. Yaxşı oynadıqları matçlarda uduzduqları olub. Oyun keyfiyyətini yaxılaşdırıb, heyəti bir az gücləndirsələr, qışdan sonra ötən ilki “Kəpəz”i görmək mümkün olar.

- Azərbaycandan Afrika qitəsinin qurtaracağına gedib çıxan biri kimi azərbaycanlı futbolçulara nə kimi məsləhət verə bilərsən? Ölkədən çıxmağa dəyər?

- İmkan varsa, niyə də yox? Çempionatımızın səviyyəsi artıb, “Qarabağ”, maşallah, uğurları ilə dünyaya səs salıb. Yəni Azərbaycan futbolunun adı get-gedə yüksəlir. Yeganə problemimiz milli komandalarla bağlıdır, o da yəqin zamanla düzələr. Legioner həyatı yaşamaq adamı həm insan, həm də futbolçu kimi bərkidir, dünya görüşünü artırır. Oturub aparıcı ölkələrdən, böyük klublardan təklif gözləməyə gərək yoxdur. Onsuz da limit tətbiq olunub, yerlilər az şans qazanır. Gedib mütəmadi oynasınlar, özlərinə gün ağlasınlar.

HƏBİB